Archive for Ιανουαρίου 2009

Μερικές γραμμές...


Δεν ξέρω τι να γράψω απλά ήθελα να γράψω. Να συραφιάσω έτσι μερικές γραμμές. Κουρασμένος μέχρια αηδίας με τις ασκήσεις στην Μαθηματική Λογική και τις Στοχαστικές... αλλά ξέρεις εγώ προτιμώ να φαντάζομαι... δεν μπορώ να στοχάζομαι λογικά. Άντε να περάσει και αυτό το διάστημα να ηρεμήσουμε με τις ριμάδες τις εξετάσεις. Από τότε που ήρθα σε αυτό το κόσμο εξετάσεις με θυμάμαι να δίνω... έτσι όπως πάει η κατάσταση πρώτα θα δίνεις εξετάσεις και μετά θα πίνεις γάλα και θα μαθαίνεις να περπατάς. Γάματα... Τι έχω να σου πω για τα τελευταία τώρα... Λοιπόν. Ενώ όλη η ανθρωπώτητα περιμένει από τον Χουσεϊν (Ομπάμα) να δώσει την λύση στα προβλήματα της, στην Ελλαδίτσα μας οι αγρότες με τα τρακτέρ των χιλιάδων ευρώ βγήκαν για την καθιερωμένη διαμαρτυρία του που εκβιάζει το κοινωνικό σύνολο, Κωστάκης και Γιωργάκης ξίνονται, η πατσαβομούρη δεν λέει να αλλάξει κασσέτα και ο cool Alexis είναι έτοιμος να κατεβάσει κουκουλοφόρους στον κάμπο να καλλιεργήσουν "ελαφρά"... Γάματα και αυτά. 

Υ.Γ.: Ξέρω τα τελευταία άρθρα ούτε λυρισμό έχουν ούτε ποιητικά είναι αλλά ρε αδερφέ άμα θες να διαβάσει Ρίτσο διάβασε τον ορίτζιναλ όχι τον γιαλατζί.

Υ.Γ.2: Μετά τις εξετάσεις σου έχω τραγουδάκια...πολλά τραγουδάκια...

Μερικά τραγουδία από ένα γκρουπ που δεν έβγαλε ποτέ δίσκο, γιατί τα καλύτερα κομμάτια δεν φτάνουν ποτέ στα αυτία μας...δυστυχώς.

Posted in , | Leave a comment

Δες πως μας μπήκε

Έ είχα καιρό να γράψω, γιορτές φαϊ και σχόλη με άφησαν λίγο πίσω... Γιορτές, τι γιορτές ρε πούστη εδώ ο κόσμος καίγεται και το ...χτενίζεται. Σόρρυ για τις εκφράσεις αδερφέ αλλά τα παίρνω, έρχεται ο άλλος και μου λέει χρόνια πολλά και τα ρέστα, δεν βλέπεις ρε τι γίνεται γύρω σου από το κακό στο χειρότερο πάμε, αν δεν ζήσει ο πλανήτης που να ζήσω εγώ. Και ενώ εδώ στο στρουμφοχωρίο μας (ναι την Ελλαδίτσα λέω) γιορτάζαμε με βεγκαλικά και πυροτεχνήματα χαρές και πανυγήρια λίγα χιλιόμετρα μακριά οι Ισραηλινοί φρόντισαν να κάνουν την νύχτα μέρα με τα δικά τους βεγγαλίκα. Σκοτώνουν όχι μόνο ψυχές αλλά και όνειρα, και εσύ μου λες χρόνια πολλά σαν να είναι ευχή, ρωτάς ρε για πόσα χρόνια θα μπορώ να τα βλέπω αυτά, και στο καπάκι μου λες και καλή χρονιά, τι καλή χρονιά ρε, δες πως μας μπήκε...




Song of the day : Palestine - Listen to my story



και μερικά στιχάκια...


Στίχοι: Παύλος Σιδηρόπουλος


Είναι μέρες που πατάω γερά
είναι μέρες που το νιώθω πως πεθαίνω
δεν ξέρω αν είναι πριν ή τώρα ή μετά
μα μέσα σε είκοσι λεπτά
σ' είδα να με μισείς,
σ' είδα να μ' αγαπάς και περιμένω

Φωνή του φίλου κατάντησε φτηνή
στην κρίση σου αλύπητα αφημένη
και κάπου υπάρχει μια αιώνια απειλή
σε σένανε μονάχα αφοσιωμένη

Είμαστε μόνοι εγώ και συ
κι ανάμεσά μας μια φωνή απελπισμένη
σ' ό,τι μισώ σ' ό,τι αγαπώ
είμαι εγώ, μα πίσω μου εσύ είσαι κρυμμένη

Του εγώ μου φίλε τα όσα στεγανά
διαλύθηκαν σε κάποια μαύρη φλέβα
σ' ένα μονόδρομο αγωνίας αλήθεια και ψευτιά
το ίδιο πρόσωπο σκοτάδι με τη μέρα

Παραμονεύει στη σκιά, με μια καρδιά και μια παντιέρα
είν' η ηρωίνη φίλε και ίσως να ξεχαστείς
μας λες πως την ελέγχεις
πως ξέρεις τι ζητάς και το γιατί

Θέλει χρυσάφι και κάποια υποταγή
αγάπη μεταχείριση στα μέτρα τα δικά της
είν' επικίνδυνη και θέλει προσοχή
θανάτου άγγελος σωματοφύλακάς της

Μα είναι γλυκιά, πολύ γλυκιά
μα είναι κλειστά τα περιθώριά της
και είναι αυτή, μονάχα αυτή
και δεν μπορεί κανένας, μα κανείς να την χορτάσει

Ενα φιξάκι φίλε δεν είναι παρά μια στιγμή
κι όμως μπορεί να γίνει μια ολόκληρη ζωή

Posted in , | Leave a comment

Search

Swedish Greys - a WordPress theme from Nordic Themepark. Converted by LiteThemes.com.