Archive for Απριλίου 2010

Βαριά βιομηχανεία χαμένου χρόνου

Είπα να γράφω ένα άρθρο ανά περίπου μια εβδομάδα, κάτι σαν ημερολόγιο... Ξεφυλίζωντας λοιπόν τις στιγμές και τις μέρες της εβδομάδας που πέρασε κατανοώ πως δεν έκανα τίποτα το σημαντικό, άλλωστε γιατί να κάνω... Μια βομηχανία χαμένου χρόνου (όπως λέει και ο Χαραλαμπίδης στο Φθηνά Τσιγάρα) με συντηρεί... Το ταξίδι της επιστροφής ήταν αναπάντεχα ξεκούραστο αν και οι επόμενες 2 μέρες με βρήκαν μεταξύ υπνοδωματίου και του χώρου που και ο βασιλιάς πάει μόνος του... 300 δρομολόγια ημερισίως... Έβγαλα με κάθε τρόπο ότι είχα φάει 2 μέρες πριν... Ας την δω λίγο Πρετεντέρης λοιπόν και ας σχολιάσω ότι μου έκανε εντύπωση από όσα είδα την περασμένη εβδομάδα... Πάμε...






Είδα... τον Claudio Montuori ένα απίστευτο καλλιτέχνη του δρόμου να παίζει μουσική με Kalimba και ότι άλλο βρίσκει μπροστά του και να διασκεδάζει τους περαστικούς.





Είδα... ένα εκπληκτικό βίντεο από μια ταινία μικρού μήκους





Άκουσα... το βιντεοκλίπ μιας πολύ ελπιδοφόρας μπάντας, και μάλιστα Ελληνικής.




Ενημερώθηκα... από έναν πλανόδιο φίλο της Greenpeace για τον μεταλαγμένο καφέ και τα καλαμπόκια με DNA κατσαρίδας.


Πλήρωσα... 5 ευρώ για ένα καφέ στην Αριστοτέλους.


Βρήκα... Το Μεγάλο Κόλπο μετά από χρόνια σε δισκάδικο και φυσικά το αγόρασα.


Είδα... την κρατική τηλεόραση να πετάει σαν δρακουμέλ την Μπήλιω πριν λήξει ο αγώνας του Champions League.


Γεύτικα... τον πιο απαίσιο χυμό σε αεροπορική εταιρία.


Κουράστηκα... βλέπωντας το Λιβερπουλ-Φούλαμ.


Είδα... το απόρρητο βίντεο που προσπάθησε να εξαφανήσει το ΝΑΤΟ.


Ένιωσα... την ανοιξή να μυρίζει καλοκαίρι.


Γέλασα... με μια αστεία διαφήμιση που εμφανίστηκε στο Μπρουκλιν.



Posted in , | Leave a comment

Αυθεντία του τίποτα

"Περνάς το ζόρι και μετά, κάτι γίνεται..." τραγουδάει η Μελίνα Τανάγρη στο κομμάτι Ότι χάνεις στο δίσκος της Κόντρα Καρδίας (1999)... ας ελπίσουμε δηλαδή ότι κάτι γίνεται γιατί προς το παρόν μόνο το ζόρι βλέπουμε και δυστυχώς δεν ζει και η Γεωργία Βασιλειάδου να το παίξει "Θεία από το Σικάγο" να κάνουμε και εμείς τις ανύπαντρες ανηψιές μπας και κονομίσουμε τίποτις... Εν μέσω οικονομικής κρίσης και νοητικού ακρωτιριασμού ο έλληνας ζει δημιουργεί και προσπαθεί να ανασάνει... και εγώ ελπίζω, ελπίζω σε όλα και σε τίποτα, μπερδεμένος όσο τίποτα... Ώρες ώρες εύχομαι να γίνω αυθεντία σε κάτι ή αυθεντία του τίποτα, να μάθω να εξηγώ στους γύρω τι σημαίνει το τίποτα, και αν όχι το απόλυτο τίποτα έστω το περίπου τίποτα... και αυτά τα γαμημένα τα όρια στο σχολείο πάντα στο άπειρο τείναν, ποτέ δεν πήγαιναν στο τίποτα... και τώρα που μείναμε με τίποτα δεν ξέρουμε που να τείνουμε και εμείς...από Εμίρης Κακομίρης και τούμπαλιν... και ποιος είμαι εγώ να σχολιάζω τα πάντα έτσι? "Φοράει τα γυαλιά τα σκούρα,το βλέμμα του σκληρό και φλατ.Ο άνθρωπός μας έχει κουλτούρα: βιβλία, τέχνη και μπουάτ."




κάποιος έτσι,κάπως έτσι, και η βρόχα συνεχίζει να πέφτει στρέι θρου που έλεγε και ο Ζαμπέτας.... Η μέρα της μητέρας σήμερα αλλά στο λογαριασμό μου κέρασμα δεν είδα και το έχω παράπονο... ελπίζω το 20άρικο όντος να βρίσκεται στο πληντύριο και να το στεγνώσω αύριο γιατί μας έχουν πιάσει οι αφραγκίες και ο Freddo Cappuchino έχει ανέβει επικίνδυνα τόσο επικίνδυνα όσο και η ζέστη που τον καθιστά απαραίτητο τόσο απαραίτητo που ώρες ώρες εύχομαι να είχα συνδεμένο σακουλάκι με ορό-freddo cappuchino... Τελικά σήμερα καταστάλαξα ότι δεν πιστεύω στα ζώδια, ακούς εκεί "...Σας δίνεται η ευκαιρία να επισημοποιήσετε μια σχέση σας..." πλάκα μας κάνεις;.... Πρέπει να αρχίσω ψυχανάληση ώστε να βρω εξιλαστήριο θύμα το γιατρό μου στο γιατί με πιάνουν νοσταλγίες βραδυάτικα... Πάρε και μερικά κομμάτι να έχεις να ακούς...

Μελίνα Τανάγρη - Ότι χάνεις

Γιώργος Ζαμπέτας - Αποσπάσματα από έρωτες

Λάκης Παπαδόπουλος - Έφυγε η γυναίκα μου από το σπίτι

Λήτης - Η Λίζα

Γιάννης Γιοκαρίνης - Νοσταλγός του Rock n' Roll

Δανάη Παναγιωτοπούλου - Μολότοφ

Twinz - Δανάη

Ρόδες - Cognitive Love

Φανέλα Ριγέ - Ξαναγύρισε

Κίτρινα Ποδήλατα - Να σε δω να γελάς

Γιώργος Σαρρής - Η μπαλάντα του μαλάκα

Νίκος Ξίδης - Τι μαλάκας ήμουν

Ευσταθία - Θέλει μαγκιά

Posted in , | Leave a comment

Ιδανικοί ανάξιοι

"Βάζω υποψηφιότητα πρωθυπουργός να γίνω, να κάθουμαι τεμπέλικα, να τρώω και να πίνω" τραγούδισε ο Μάρκος στο 45άρι της Columbia περίπου 85 χρόνια πριν και ακόμα και σήμερα πόσο επίκαιροι είναι αυτοί οι στίχοι... Σε κλίμα ανασφάλιας και εσφαλμένης τρομοκρατείας ή τρομοκρατολαγνείας (όπως το βλέπει κανείς), με βομβαρδισμούς ακατάσχετων ανούσιων πληροφοριών προσπαθώ να επιβιώσω ατενίζοντας το μέλλον με μια σχετική απαισιοδοξιά ελπίζωντας στο χειρότερο και στο χείριστο... Προσπαθώ να ξεχνίεμαι στήνωντας βραδιές βινυλίου για εμένα και την παρέα μου,τον ευατό μου... δυστυχώς δεν έχω και κάποιο να του τραγουδίσω το Μινόρε της αυγής να κάτσουμε μαζί να πιούμε κάνα ποτήρι κρασί και να ακούσουμε τον Βαμβακάρη να μας μερακλώνει με βαρύπονες πενιές και στίχους από καρδιάς... Όλα μου μοιάζουν σαν

Posted in , | Leave a comment

Σχεδόν ευτιχισμένοι σχεδόν απελπισμένοι

Πάνε κάνα δεκαριά μέρες από την τελευταία φορά που έγραψα εδώ μέσα, όχι ότι άλλαξε τίποτα δραματικό στο μικρό μετερίζι μου απλά κυλάει ο χρόνος τσουλάω και εγώ μαζί του, ή καλύτερα στροβιλίζομαι στις ορέξεις του... Αδιάφορες μέρες σαν χάρτινες γραμμές λογαριασμών που πρέπει να πληρώσεις αλλά το παίζεις αδιάφορος για αυτές... και έχεις και τους από πάνω να συμπληρώνουν και αυτοί στο λογαριασμό που θα πληρώσεις τώρα ή θα χρωστάς μια ζωή, ή μήπως έτσι και αλλίως θα χρωστάς ; ... Ο χρόνος κυλάει και

Posted in , , | Leave a comment

Σε παράλληλο σύμπαν

Ξύπνησα κάπως αλλώκοτα σήμερα, βυθίστηκα στην καρέκλα του γραφείου, έπιασα ένα μαρκαδοράκι που έφτυνε το τελευταίο του μελάνι για άρχισα τα ορνιθοσκαλίσματα σε μια κόλλα Α4. Έβαλα την Πέρα χώρα και ταξίδεψα... Μυρίζει καλοκαίρι, η διάθεση μου μεταμορφώνεται, η μελανχολία δίπλα στο τζάκι το χειμώνα γίνεται διάθεση για reggae ρυθμούς σε beach bar... Μου έρχεται η διάθεση να ερωτευτώ... Εδώ και κάποιους μήνες ζω σε ένα παράλληλο σύμπαν, αφήνω τις μέρες να κυλάν και εγώ απλά ονειρεύομαι σε ένα παράλληλο σύμπαν... Αυτή η θερμοκρασία ξυπνάει μνήμες και με επαναφέρει στο σύμπαν που ζουν και οι υπόλλοιποι... Συζητήσεις σε κάποιο παγκάκι μέχρι τις 4-5 το πρωί, πειράγματα σε κοπελίες σε κάποιο παρακμιακό καφέ με ένα νεροζούμι για φραπέ, αστεϊσμοί για τους τουρίστες που φοράνε σαγιονάρα με κάλτσα,βόλτες με το αμάξι με φίλους ακούγωντας Μαραβέγια ή Ξύλινα Σπαθιά...Καλοκαίρι, και εγώ την ερωτεύτηκα...


Την είδα παντού, να

Posted in , | Leave a comment

Search

Swedish Greys - a WordPress theme from Nordic Themepark. Converted by LiteThemes.com.