Η κούραση σουλατσάρει στους ώμους μου και η απογοήτεση (με ή χωρίς λόγο) στην καρδιά μου... Οι βολτές στο λιμάνι δεν είναι ικανές να κρύψουν τις ανασφάλιες μου... Ούτε καν τα ακόρντα της κιθάρας μου δεν βρίσκω πια τόσο ενδιαφέροντα... έχω χαθεί ανάμεσα σε κώδικες και γλώσσες προγραμματισμού και προσπαθώ να συνεφέρω την μνήμη μου ώστε να θυμηθώ τον λόγο που ασχολούμε με όλα αυτά... Στα θετικά των τελευταίων ημερών 2-3 τηλέφωνα από ανθρώπους μου με θυμήθηκαν έτσι ξαφνικά... Στα αρνητικά ότι δεν με θυμούνται αυτοί που θα ήθελα να με θυμούνται... Η στοίβα με τα πιάτα στο νυπτήρα μεγαλώνει με γεωμετρική πρόοδο ενώ η βαρεμάρα μου μοιάζει με όριο που τείνει στο άπειρο (και ακόμα παραπέρα).... Οι καλές στιγμές μοιάζουν να ακολουθούν κατανομή Poisson και να μοιάζουν τόσο σπάνιες... ο κόσμος μοιάζει σαν άλυτο σύστημα γραμμικής άλγεβρας και εγώ... εγώ ένας κενός διανυσματικός χώρος... κούραση...
Πόσα αμήχανα χαμόγελα μέτρησες σήμερα;
Εγώ αρκετά... από αυτά που γελάνε σαν τον χαζό της παρέας που δεν κατάλαβε το ανέκδοτο αλλά γελάει για να μην τον αποκαλέσουν κουτό... σιχάθηκα τα αμήχανα χαμόγελα, τα φιλικά λόγια χωρίς λόγο, απλές αβάντες και σιγονταρίσματα χωρίς ουσία, μόνο με αφορμές και μηδενικές αιτίες..
...και κάπως έτσι έρχεσαι στο μεταίχμιο μιας νέας ή μιας παλιάς ζωής, να επιστρέψεις στις παλιές σου συνήθειες, στα παλιά σου κουσούρια ή να προσπαθείς να ανακαλύψεις νέους κόσμους με τον φόβο ότι δεν είσαι αρκετά καλός όσο ο Κολόμβος... και πια να είναι άραγε η δικιά σου Αμερική... ο απώτερος γαμημένος προορισμός σου; Δύσκολη συνάρτηση...
Αμπελοφιλοσοφίσαμε και απόψε... πάρε και μερικά (λίγα) τραγούδια να έχεις να ακούς:
Μάρω Μαρκέλλου - (Αλλά εγώ θα πάω για) δουλειά
Joanna Drigo - Αλλεργία στις δεσμεύσεις
Όναρ - Αλλαντίν τελειώσαν οι ευχές σου
Sage Francis - The Best of Times
(ΑΥΡΙΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ)
I don't remember much from my youth, maybe my memory is repressed, or I just spent too much time wondering if I'd live to have sex.
