Προμηθευτής πρώτης ύλης για την Ίσιδα

Πάντα είχα ένα πρόβλημα με τον ύπνο αλλά αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες μόνο με τον όρο "Κβάντα ύπνου" μπορώ να το χαρακτηρίσω. Μικρά δεκαπεντάλεπτα διαλείματα ύπνου ανάμεσα σε ώρες αυπνίας. Συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα με την συνοδεία μουσικής που σου λένε ότι τα μεγάλα πράγματα δεν είναι για πάντα. Οι ετερόκλητες στιγμές σμίγουν σπάνια για να γίνουν κάτι μεγάλο, συνήθως είσαι ολότελα μοναχός.

Παραμένεις συνεπείς με τις φοβίες σου και πιστός με την ηλιοθιότητα ότι τα πάντα πρέπει να διέπουν κάποιου είδους συμβάσεις. Η ρουτίνα της ημέρας σε κάνει να χαμογελάς, να σιγοσφυρίζεις τραγουδάκια, να ξεχνιέσαι, αλλά μόλις γυρίσεις σπίτι, σε τέσσερις τοίχους, ένα ποτήρι κρασί που αγόρασες χύμα από την παραδίπλα ταβέρνα είναι πάντα εκεί να σου δείξει πως γεννιούντα στίχοι, και με το δεύτερο, τρίτο, τέταρτο... χάνεις το μέτρο στο ποτό και στο ποίημα, από τροχαϊκό πηγαίνεις σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο χωρίς να το καταλάβεις, κάθε γουλιά και συλλαβή.

Έχεις αρχίσει να μισείς την ανατολή του ήλιου γιατί ξέρεις ότι πάλι μόνος θα βρεθείς σαν έρθει. Θες να στείλεις ένα sms αλλά φοβάσαι. Ποτέ δεν σε άρεσε να είσαι ενοχλητικός και έτσι οχυρώνεσαι στο εγώ σου και λες "θα κρατηθώ και απόψε". Βρε θα τη παλέψω και απόψε, θα κάνω μερικές αλχημίες και θα την βολέψω που θα πάει... δεν θα βρω απαντήσεις στα "γιατί" μου αλλά... επιβιώνω... επιβιώνω και βιώνω τα μέσα μου, με πονάνε, τα πονάω, με αγαπάνε, τα μισώ, έτσι πάνε αυτά...

Κάπου διάβασα ότι οι εσκιμόοι έχουν 64 διαφορετικές λέξεις για το χίονι... Είδες; Αν κάτι το αγαπάς έχεις άπειρους τρόπους να το περιγράψεις... εγώ δεν θα βρω ένα; 

Ξέρεις μπορείς να το δεις και από την θετική πλευρά το όλο θέμα με την ξαγρύπνια σου... Υπάρχει ένας μύθος για την αιγύπτια θεά Ίσιδα, η οποία ήταν κάτι σε ντεμέκ Δήμητρα με μια δόση από Αφροδίτη, για να στο δώσω στο πιο ντόπιο... ο μύθος λοιπόν λέει ότι αυτή η Ίσιδα κάθε βράδυ μάζευε τους πόνους, τα χαμένα όνειρα, τις λύπες και τις στεναχώριες των ανθρώπων και κλέγοντας γέμιζε ένα κανάτι... Κάθε πρωί έχυνε το κανάτι και τα δάκρυα επέστρεφαν με μορφύ δροσοσταλίδων στην γη... Οπότε μπορείς να πεις ότι είσαι ένα εργοστάσιο παραγωγής δροσοσταλίδων ή ο κύριος προμηθευτής πρώτης ύλης για την Ίσιδα.

Ο καιρός έχει τα γυρίσματα του, πότε τα πάνω και πότε τα κάτω του... "Tου Κύκλου τα γυρίσματα, που ανεβοκατεβαίνουν, και του Τροχού, που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνουν· και του Καιρού τα πράματα, που αναπαημό δεν έχουν,μα στο Kαλό κ' εις το Kακό περιπατούν και τρέχουν"... έγραψε ο Κορνάρος στον Ερωτόκριτο και κάτι παραπάνω θα ξέρει... σου δίνει δύναμη να προσπαθήσεις να ελπίζεις ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν ή σου γεννά αυταπάτες, δεν ξέρω, ο ίδιος ο καιρός θα δείξει...

Γυρίζει και σου λέει "Άλλαξες", τα ίδια τα πράγματα άλλαξαν ρε μαλάκα εγώ δεν θα αλλάξω; Στην επόμενη ζωή σου θέλεις να γεννηθείς πέτρα, στην θάλασσα, να μην νιώθεις τίποτα και να απολαμβάνεις την θέα χωρίς σκοτούρες.

Τα συναισθήματα και τα θέλω των γύρω σου δυστυχώς δεν μπορείς να τα προγραμματίσεις, αν μπορούσες θα διάλεγες μια γλώσσα προγραμματισμού, μια C, μια Java ρε αδερφέ, θα έγραφες λίγο κώδικα και θα πορευόσουν εν ευτυχία και γαλήνη... Αλλά όλα είναι ρευστά...

Κάποτε είχα πιάσει κουβέντα με ένα γέρο, συνήθως τον πετύχενες μεθυσμένο με μια ρετσίνα στο χέρι να κάθεται στο μπαλκόνι του με κόκκινα μάτια... Πιάσαμε την κουβέντα περί ζωής, σχέσεων, έρωτα. κ.λπ... και άρχισε να μου λέει για τα δικά του... ανάμεσα σε άλλα μου είπε..

-Ξέρεις τι θα πεί έρωτας μικρέ;
-E ξέρω...
-Δεν ξέρεις ακόμα, έρωτας θα πει να έχεις μείνει μόνος σε διπλό κρεβάτι και ακόμα να κοιμάσαι από την μια πλεύρα του κρεβατιού γιατί ελπίζεις ότι θα γυρίσει και θα ξαπλώσει από την άλλη...

Είχε χάσει την γυναίκα του πριν μερικούς μήνες και αυτή του η φράση με διαπέρασε ολόκληρο... Δυνατά συναισθήματα που πονάνε αλλά είναι ευτυχής που τα έζησε... βοηθούσε και αυτός την Ίσιδα στο έργο της μέχρι που κάποια μέρα έμαθα σταμάτησε... ότι έφυγε για να βρει την αγαπημένη του...

Έτσι ξεπερνώντας τις γνωστές κοινοτυπίες θα προσπαθήσεις να εκφράσεις αυτό που νιώθεις με λέξεις καρδιάς, ξάστερα και ειλικρινά... και αν δεν βρεις 64 λέξεις να το περιγράψεις, βρες μια... και αν στραβώσει κάτι σκέψου θετικά, βοηθάς την Ίσιδα...

Posted in . Bookmark the permalink. RSS feed for this post.

Leave a Reply

Search

Swedish Greys - a WordPress theme from Nordic Themepark. Converted by LiteThemes.com.