Σταντ με εφημερίδες

Ο αέρας μυρίζει μελαγχολία τον Οκτώμβρη και μια κούπα ζεστή σοκολάτα γεμίζει με σκέψεις καθώς αδειάζει το περιεχόμενο στο λαιμό σου... Ο ήλιος πίσω από της κουρτίνες κάθε αυγή σε ξαφνιάζει και στις πρωινές βόλτες έχεις πάντα ως συνοδοιπόρο τον αέρα... Η θάλασσα παίζει την δικιά της μελωδία και τα αδέσποτα κυνηγάνε την ελπίδα σε σωρούς με σκουπίδια... Τα κανάλια αρχίζουν τα καινούργια τους σίριαλ και εσύ περιμένεις την ώρα που θα βγάλεις το πάπλωμα από την ντουλάπα... Το μπρίκι είναι πάντα σε ετοιμότητα, όπως και η στριφογυριστή σου καρέκλα στο γραφείο που σε περιμένει να βυθιστείς μέσα της...

Κάτι τέτοιες μέρες με πιάνουν οι μαύρες μου... κάτι τέτοιες νύχτες θέλω απλά μια αγκαλία... και τα τελευταία χρόνια αυτές οι νύχτες έχουν πολλαπλασιαστεί επικύνδυνα.... Η αταξία του τίποτα κυριαρχούσε πάντα και την γούσταρα, τώρα νιώθω πως πρέπει να μπω σε μια σειρά και να τελειώνω με διάφορα ζητήματα... 

"Τράβα χειρόφρενο μαλάκα"... μου φωνάζει κάτι μέσα μου... βιάζομαι για πράγματα και δεν πρέπει... όλοι μου ζητάν συμβουλές αλλά εγώ εμένα δεν με συμβούλεψα ποτέ... μάλλον ρωτάνε αυτόν που την πάτησε... τι στο διάλο κάτι θα έμαθε θα σκέφτονται... 

Φέρτε ένα διαστημόπλοιο να φύγω, κουράστηκα... ή έστω ένα σταντ με εφημερίδες,να χαζεύω να ξεχνιέμαι...





Bookmark the permalink. RSS feed for this post.

Leave a Reply

Search

Swedish Greys - a WordPress theme from Nordic Themepark. Converted by LiteThemes.com.