Σε όποιο σύστημα μετρήσεως και να σε βάλω είτε στο δυτικό είτε στο λατινικό αν είσαι μηδενικό, μηδενικό θα μείνεις. Αν είσαι ηθοποιός βρες επιτέλους μια σκηνή και σταμάτα να περιφέρεσαι μέσα στην πόλη άσκοπα. Εμένα άσε με στην παράνοια μου ή στην επόμενη στάση. Έμαθα να κυκλοφορώ με διπλοχτυπημένο εισιτήριο στη ζωή και άντε γαμήσου μην μου παίζεις τον εισπράκτορα δεν είσαι καλύτερος από μένα. Ξέρω πηγαίνεις από μέρος σε μέρος αλλά για κακή μου τύχη πάλι στα ίδια γυρίζεις μαλάκα... αλλά δεν φταις εσύ, ο δημιουργούς φταίει που δεν έβαλε πλαφόν στην βλακεία. Εγώ ακόμα θα τα πίνω, ξεροσφύρι γιατί λεφτά για μεζέ δεν δίνω, τα κάνω μασούρια για να εξασφαλίσω μέλλον για το σκυλί μου, παιδιά δεν πρόκειται να κάνω μιας και δεν τους εξασφάλισε κανείς το μέλλον. Τα βράδια κοιμάμαι ανήσυχος καθώς ένας κρύος ιδρώτας με έχει λούσει... ίσως να φταίει που ανάβω την θέρμανση στους 30 αλλά ήθελα να ψηφίσω οικολόγους και έτσι η συνείδηση μου με εκδικείται, ίσως πάλι να φταίει που σκέφτομαι κούκλες από αυτές τις πλαστικές της τηλεόρασης και ο φιρφιρίκος μου έχει εξάψεις...Όταν σε βλέπω φοράω το χαμόγελο μου αλλά από πίσω έχω βγάλει το φτυάρι και σε θάβω συνεχώς... άλλες φορές νιώθω μετανάστης σε αυτό τον κόσμο και άλλες φορές αυτός ο σκατόκοσμος μοιάζει τόσο οικείος που σιχαίνομαι τον εαυτό μου... αλλά όχι τόσο πολύ όσο τον μετανάστη στο μπροστά κάθισμα του λεωφορείου, είμαι αριστερός αλλά ενδόμυχα ταυτίζομαι και με μερικές θέσεις του ΛΑΟΣ... Ανοίγω την τηλεόραση όχι για να δω κάτι αλλά για να κάνω ζάπινγκ και να σκοτώσω την ώρα μου μιας και δεν βρίσκω τίποτα ενδιαφέρον, ορισμένες φορές κυνηγάω τις διαφημίσεις, μ'αρέσουν οι διαφημίσεις, ξέρεις εξ'αρχής ότι είναι ψεύτικες και αυτό τις κάνει πιο ειλικρινείς από την ψευτιά των υπόλοιπων προγραμμάτων... κάποια στιγμή ήθελα να πάω και στην "Στιγμή της αλήθειας" για να σου πω επιτέλους ότι σ'αγαπάω μιας και δεν κατάφερα ποτέ να στο πω από κοντά γιατί αν το έκανα θα με πέρναγες για φλώρο... προσπαθώ να χτίσω ένα προφίλ μπρουτάλ ρομαντικού τύπου... αλλά ποτέ δεν μπόρεσα να τα συνδυάσω, δεν έβρισα ποτέ ρομαντικά και όταν διαβάζω ποίηση ορισμένες φορές κλαίω σαν κοριτσάκι... Μην ζητήσεις διερμηνέα για τα λόγια τούτα, δεν έμαθα να γράφω, δεν έμαθα να βρίζω, ούτε είμαι καλός στο διάβασμα ούτε στα μαθηματικά ούτε πουθενά... μόνο να ερωτεύομαι και να δίνομαι ξέρω, μόνο... Τώρα έχω βουτήξει το πληκτρολόγιο μου στην παράνοια, αφού δεν κατάφερα να βρω το κουμπί που θα επαναφέρει το μυαλό μου στις εργοστασιακές ρυθμίσεις και κάθε φορά που προσπαθώ να προσπελάσω το φάκελο της λογικής άλλοτε μου λέει "File corrupt" και άλλοτε "Password ?" ... Άμα δεν με πιάνεις έτσι πες να ανοίξω τα bluethooth...
Θύμα στο χρήμα, ρίμα στο χύμα, κύμα στο ποίημα, μαλάκα είμαι κρίμα...
Οτινανίστας για πάντα.
Μην πάρεις τα λόγια αυτά στα σοβαρά... λυπήσουμε.
