 |
| Είναι η κότα άνω των 18; |
Ποτέ μου δεν μπόρεσα να νιώσω την ανάγκη να βγω για να πιω σε κάποιο club απλά επειδή είναι Σάββατο. Ίσως γιατί ονειρευόμουν ένα κόσμο όπου τα club δεν είναι ψωνιστήρια εύκαιρου σεξ αλλά πραγματικός χώρος διασκέδασης. Όπου πας και είσαι ο ευατός σου και όχι κάποιο έκθεμα. Όπου οι κοπέλες δεν πάνε σοβατισμένες με όλη την L'oreal και όπου τα αγόρια δεν πάνε για να κάνουν επίδειξη του πόσο πολύ μπορούν να πιούν.Κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει το ότι δεν μ'αρέσουν, το γιατί δεν τα γούσταρα και γιατί δεν ταίριαξαν ποτέ με την ιδιοσυγκρασία μου... μεγάλη κουβέντα...Δεν κατηγορώ όσους πηγαίνουν, και εγώ θα τύχει να πάω απλά είμαι συναυλιακός τύπος ρε γαμώτο... Δεν διασκεδάζω κρατώντας ένα ποτό, στριμωγμένος σε ένα χώρο με μουσική που δεν μου αρέσει...
Αφορμή για αυτό είναι η συζήτηση με μια φίλη στις 6-7 το πρωί στο fb... Αυτή πήγαινε για ύπνο εγώ μόλις ξύπναγα...
Προτιμώ τις συναυλίες, τα μικρά κουτούκια με ρεμπέτικα, τα live από άγνωστες μπάντες... προτιμώ να ακούω μουσική και όχι fast-food κομμάτια.. Προτιμώ να βλέπω τον τραγουδιστή να ιδρώνει πάνω στην σκηνή, να ακούω το κοινό να τραγουδάει τους στίχους, να βλέπω τον διπλανό μου να χτυπιέται ή να δακρύζει με κάποιο κομμάτι...Προτιμώ να την έχω αγκαλιά σε μια ήσυχη παραλία από το να πίνουμε ποτά σε κάποιο μουράτο club που παίζει ο τάδε γνωστός Dj...
Προτιμώ πιο ανθρώπινα πράγματα...
Εδώ κολλάει και το εξής videaκι για τον τρόπο διασκέδασης του έλληνα:
Και δανίζομαι το εξής άρθρο από το site του Στάθη του Παναγιωτόπουλου:
Είναι φανερό ότι πλέον έχουμε χάσει τα αυγά και τα πασχάλια, όλη την ώρα επιδιώκουμε φρου φρου και αρώματα. Ακόμη και η διασκέδαση μοιάζει να έχει μετατραπεί σε προβολή κύρους του κάθε υπερφίαλου κοινώς παλιοψωνάρα. Οι μουσικές σκηνές στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας το χειμώνα σε περιμένουν καρτερικα για να ακούσεις μουσική από νέους καλλιτέχνες όπως ο Πάνος Μουζουράκης, ο Σπύρος Γραμμένος, ο Λεωνίδας Μπαλάφας κτλ. Εκεί θα πιεις το ποτό σου σε άνετο χώρο και ευχάριστα, θα ακούσεις καλή μουσική, θα αστειευτείς, θα γελάσεις και θα περάσεις τζιτζι όπως λέει μια ψυχή. Τώρα για καλοκαιράκι υπάρχουν οι αντίστοιχες ανοιχτές συναυλίες, με μια πρόχειρη ματιά στο πρόγραμμα του δήμου Βύρωνα για φέτος (τα άλλα δεν τα χω ψάξει ακόμα) έχω δει ένα σκασμό ωραίες παρουσίες. Και όμως ο γιάπης υπάρχει ακόμα και τώρα, ο τρόπος διασκέδασης που μας χάρισε η χούντα ζει και αναπνέει. Υπάρχει ακόμα ο λακαμας που θα πάει να αδειάσει τσέπες για να πετάξει γαρύφαλλα και να ακούσει ατάλαντα παλικάρια σε σκυλοτροφεία, ονόματα δε λέμε, οικογένειες δε θίγουμε! Μαύρο χρήμα, νονοί τις νύχτας, κόκες κτλ βρίσκονται πίσω από τα "αθώα" αγαπητά σκυλάδικα που προτιμούν οι φλώροι με τις γκόμενές τους και τα φανταχτερά και ευρέως διαδεδομένα μπουζουκοστρίνγκ. Το καλοκαίρι αντίστοιχα προτιμούν τα κλαμπάκια μπας και κωλοχτυπηθούνε σαν φραπέδες, γίνουν στουπιά και νιώσουν. Μετά γυρνάνε σπίτι με άδειες τσέπες και το κεφάλι καζάνι, ούτε καλά ήταν ούτε γκόμενα πιάσαν, τους την έφαγε ο τζόβενος με τη φεραρι. Ενώ στη συναυλία ή σε μια μουσική σκηνή με ωραία παρέα και καλό σχήμα γνωρίζεις ότι θα γυρίσεις πιο ακμαίος από ποτέ, και ξέρεις επίσης ακόμα και το τελευταιο σεντ ότι άξιζε τελικά. Γούστα είναι αυτά μάστορα, αλλά πολλές φορές το απλό είναι πιο αξιόπιστο από τη διασκέδαση της μάζας!
O νεοελληνικος πολιτισμος μας ειναι αυτο ακριβως που περιγραφεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτη την κριση αξιων και αρχων , αυτη την τεραστια πλαστικουρα που το συστημα μαζι με τους καθοδηγητες των μαζων (ΜΜΕ,περιοδικα,εφημεριδες και λοιποι γνωστοι και μη εξαιρεταιοι) μας εχει καλυψει τα παντα δεν ξερω ποτε θα την αποβαλουμε.
Η ελληνικη κοινωνια στο υγιες κομματι της, την νεολαια, πασχει βαρια και καποιοι τελευταιοι δεινοσαυροι -γραφικοι απλα περιμενουμε την ημερομηνια ληξεως μας για να μην ενοχλουμε με τα σχολια και την παρουσια μας .
Παω να βαλω Pink Floyd "Welcome to the machine".
Tοσα χρονια μετα παραμενει επικαιρο - μετα θα βυθιστω στις σκεψεις μου για το ευτυχισμενο τελος αυτου του κοσμου...
Δυστυχώς εγώ δεν βλέπω κάποιο υγιές κομμάτι, πάρα πολύ μικρό να αντισταθεί στην σαπίλα... :-(
ΑπάντησηΔιαγραφή