Η Κρουέλα Ντεβίλ των ονείρων μου

Τελικά σημασία έχει το πόσο ξεχωριστός είσαι για τον άλλο, πόσο σημαντικός, πόσο διαφορετικός... Νομοτελειακά είναι δύσκολο να συμβιβάζεσαι με κάτι που δεν σου πάει, όσο και να προσπαθήσεις, τα προσωπεία δεν γίνονται ποτέ πρόσωπα, πάντα ανακαλύπτεις την αλήθεια πίσω από την κουρτίνα... Μπορεί να είσαι όμορφη, έξυπνη, με χιούμορ αλλά υπάρχει μια χαώδης διαφορά μεταξύ του ωραία και του ξεχωριστή, του έξυπνη και του μοναδική... Some Girls Are Bigger Than Others 

Για κάποιο περίεργο λόγο ξύπνησα έχοντας στο μυαλό μου την ιστορία με τα 101 σκυλιά της Δαλματίας.. Όσο όμοια και να ήταν για κάποιο κάπου κάποτε θα υπήρχε φαντάζομαι κάποιο ταίρι που δεν θα το έβλεπε απλά σαν ένα από τα 101 αλλά σαν το μοναδικό, το ιδανικό, το ξεχωριστό...

Όλοι μας είμαστε σε μια συνέχη αναζήτηση του ιδανικού, σε μια συνέχη προσπάθεια να εκπέμψουμε τα κατάλληλα μηνύματα είτε λεκτικά είτε σωματικά ώστε να έλξουμε τον δέκτη... και ίσως να μην είμαστε ένα από τα 101 αλλά το μοναδικό... ίσως και για μας να είναι το ιδανικό... πρέπει να δοκιμάσεις για να μάθεις. Το τίμημα... πάντα υπάρχει τίμημα, πάντα υπάρχει κίνδυνος, πάντα υπάρχει ρίσκο να εμφανιστεί η Κρουέλα Ντεβίλ των ονείρων σου και το όνειρο να γίνει εφιάλτης, ονείρωξη, οπτασία ή και εγώ δεν ξέρω τι άλλο...

Το θέμα είναι πόσο δυνατός είσαι ώστε να παλέψεις μαζί της... αν μπορείς να τα βάλεις με την Κρουέλα... αν έχεις διάθεση να κυνηγήσεις το όνειρο σου... θα αναρωτιέσαι τι μπορεί να είναι η Κρούελα Ντεβιλ... φόβοι, ανασφάλιες, θέλω, πρέπει, υποψίες, στερεότυπα... όλα αυτά που πρέπει να ξεπεράσει κανείς για να βρει το μοναδικό μέσα στα 101... και όλα αυτά ώστε να γίνει το ιδανικό μέσα σε αυτά...

Καμιά φορά αυτό που ψάχνουμε μπορεί να εμφανιστεί τόσο ξαφνικά, στα πιο ασυνήθιστα μέρη ή και στα πιο καθημερινά... και μετά, μετά πρέπει να προσπαθήσεις... και να ελπίζεις... και αν όλα πάνε καλά τα μέρη και ο χρόνος πλέον δεν έχουν σημασία.. όπως γράφει και ο Ρίτσος, Ὅπου βρίσκεσαι ὑπάρχω.

Ενάντια λοιπόν στην Κρουέλα, και ότι βγει... και αν βγει, και αυτή ωραία θα μου μοιάζει.

Υ.Γ.: Η χτεσινή ήταν μια όμορφη βραδιά, ελπίζω μέχρι την επόμενη... μακάρι να είχε συμβεί καιρό πριν... μακάρι ο Αύγουστος να κράταγε 101 μέρες...

...Το ξέρω πως καθένας μοναχός πορεύεται στον έρωτα,
μοναχός στη δόξα και στο θάνατο.
Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί.
Άφησε με να 'ρθω μαζί σου...

 (Γιάννης Ρίτσος - Η σονάτα του σεληνόφωτος)

Soundtrack of the day:













Posted in . Bookmark the permalink. RSS feed for this post.

Leave a Reply

Search

Swedish Greys - a WordPress theme from Nordic Themepark. Converted by LiteThemes.com.